ADD Coaching

Op mijn vraag wat het verschil is tussen ADD en ADHD antwoordt Margo: “Heel kort door de bocht mis je bij ADD de H van hyperactiviteit. ADD wordt ook wel het stille zusje van ADHD genoemd. De hoofdproblematieken bij beide stoornissen zijn een continue drukte in het hoofd en het organiseren en proberen vast te houden van aandacht. Maar waar de ADHD’er een stuiterbal is die heel erg aanwezig is met hyperactief en impulsief gedrag, aan heel veel dingen begint zonder het af te maken en soms zelfs een spoor van vernielingen achterlaat, is de ADD’er vaak dromerig en afwezig, kan niet tot actie komen en vertoont een hoge mate van uitstelgedrag. Hoewel de ADD’er last heeft van dezelfde drukte en onrust in het hoofd, is dat aan de buitenkant minder zichtbaar dan bij de ADHD’er, of het moet zijn doordat de omgeving zoiets heeft van ‘Waar zit je met je hoofd?’. Eigenlijk heeft de ADHD’er mazzel doordat die de drukte in het hoofd eruit gooit, terwijl het bij de ADD’er onder de oppervlakte blijft, wat het nog lastiger maakt.”
Het is volgens Margo dan ook veel moeilijker om de diagnose vast te stellen, omdat iemand met ADD, in tegenstelling tot iemand met ADHD, veel minder opvalt. Het wordt sneller toegeschreven aan karaktereigenschappen en er wordt eerder naar gekeken in de trant van ‘Het zit er wel in, maar het komt er niet uit’ of ‘Die kan niet meer dan dit’.

ADD heeft niet alleen negatieve kanten

Ze benadrukt dat het niet alleen negatieve kanten heeft. De drukte in het hoofd heeft onder andere te maken met associatief denken. En hoewel dat ervoor zorgt dat iemand met ADD dromerig en afwezig overkomt en slecht kan luisteren, heeft het in interactieve contacten juist voordelen vanwege het snelle denkvermogen. Bovendien zijn mensen met ADD ook creatiever en out of the box. Margo: “Het is pas een stoornis als je er gestoord van wordt. Op het moment dat je merkt dat je je gaven en talenten niet kunt inzetten om je doelen te bereiken en dat je daar heel hard voor moet werken met weinig resultaat, wat dodelijk vermoeiend is, is het wel degelijk een stoornis. En dan is er sprake van een obstakel in je brein, waar je mee moet leren omgaan, zodat je leert hoe je wel je doelen kan bereiken.”